دنیای مجازی و بیماران جاعل

به گزارش مردّا به نقل از گروه سلامت مرکز رسانه ای دیدبان انقلاب ؛ شاید بسیاری از ما دچار احساسات خود بیمار انگارانه شده باشیم، ولی این علائم در برخی افراد به صورت شدیدی دیده می‌شود تا آنجاکه تصور می‌کنند که هر گونه علامتی ، نشانه یک فاجعه بزرگ است که سلامتی آنها را تهدید می کند. حتی برخی دیگر با وجود نتیجه منفی آزمایش های پزشکی، باز هم به بیمار بودن خود تأکید دارند. برخی نیز از این ترفند برای شانه خالی کردن از مسئولیت هایی که بر عهده داشته یا خواهد داشت یا کسب شهرت و یا حتی کلاهبرداری های مالی استفاده می کنند.

عارضه مونشهاوزن که در دسته بیمارانی با اختلالات ساختگی قرار می‌گیرد، در این اختلال بیمار برای جلب توجه یا جلب همدردی دیگران، شروع می‌کند به تظاهر به داشتن بیماری یا ناخوشی خاصی که وجود خارجی ندارد، او اگر علایمی از بیماری داشته باشد، در آنها بیش از حد و به شکل روانپریشانه ای غلو می‌کند، طوری که پزشکان شک می‌کنند و انواع آزمایش‌ ها را برای بیمار درخواست می‌کنند و گاهی همین سیر تحقیق آزمایشگاهی پزشکان و یا عملکردهای تحقیقی معالجاتی را پس از گذشت زمان، دلیل و سندی بر واقعی بودن ادعاهایشان معرفی می کنند.

بعضی از کسانی که این مشکل را دارند، در مورد بیماری‌ ها تحقیق زیادی می‌کنند تا منطبق بر یک بیماری، علائم و نشانه‌ هایش را ابراز کنند. بسیاری از این بیماران، شرح دقیق و باور کردنی و اغلب رویا پردازانه ای از یک بیماری به ظاهر حادّ را ارائه می‌دهند که منجر به ایجاد سوابق پزشکی متعدد در همان موارد ادعایی برای بیمار می شود و گاهی هم دارای سابقه بستری‌ های طولانی‌ مدت و حتی عمل‌ های جراحی متعدد هستند.

البته نوع دیگری از این اختلال که به عنوان نشانگان مونشهاوزن وکالتی شناخته می‌شود، نوعی دگر آزاری و اغلب در قالب کودک آزاری است که در آن پدر یا مادر یا پرستار، گزارش نادرستی از علائم در بیمار و یا کودک تحت کفالت یا پرستاری خود ارائه می دهند.

افراد مبتلا به نشانگان خود بیمار انگاری، عمداَ علائم را به روش های مختلفی اغراق می کنند. آنها ممکن است در مورد علائم دروغ بگویند، برای اثبات ادعایشان به خود صدمه بزنند و یا آزمایشات را با روش هایی مانند آلوده کردن ادرار و مشابه این تغییر دهند که این عدم صداقت، تشخیص این اختلال روانی را بسیار دشوار می نماید.

خود بیمار انگاری در دوران کرونا :

متاسفانه با شیوع ویروس کرونا، خود بیمار انگاری افزایش خیلی شدیدی داشته است و حتی افرادی که ذاتاً استرس و اضطراب ندارند هم دچار این اختلال شده‌اند. قرنطینه‌های مکرر، از دست دادن شغل، مرگ و میر زیاد در جهان، از بین رفتن تفریحات، ورزش، ارتباطات و تشدید شیوع افسردگی جهانی و … تنها گوشه‌ ای از مشکلاتی هستند که بیماری کووید ۱۹ پدید آورده است.

بنابراین شرایطی به وجود آمده است تا افراد بیش از حد به سلامت خود شک کرده و دچار خود بیمار انگاری  شوند. شاید بسیاری از ما دچار این احساسات اشتباه شده باشیم، ولی این علائم در برخی افراد به صورت شدیدی دیده می‌شود. آنها تصور می‌کنند که هرگونه نشانه‌ ای مثل خستگی، کاهش انرژی و بدن درد، نشانه ابتلای قطعی به ویروس کرونا است. حتی برخی دیگر با وجود نتیجه منفی تست، باز هم به بیمار بودن خود اسرار دارند که این نوع از خود بیمار انگاری کرونایی می‌تواند به صورت دوره‌ای تغییر کند، یا در مواقعی شدیدتر و در صورت عدم درمان، به اختلالی دائمی تبدیل شود.

خود بیمار انگاری سایبری :

خود بیمار انگاری کاربران اینترنت یا سایبرکندریا، نوعی اختلال خود بیمار انگارانه محسوب می شود که در آن فرد با مشاهده کوچکترین علامت یا یک نشانه ای در بدنش، نگران ابتلا به بدترین بیماریها می شود و مدام در سایت های مختلف می گردد تا متوجه شود به چه بیماری دچار شده است یا احتمالاً در آینده ی نزدیک به چه نوع بیماری مبتلا خواهد شد و سپس برای تشخیص و درمان بیماری احتمالی، سراغ پزشکان، آزمایشگاه ها و بیمارستانهای مختلف می رود …

قابل توجه اینکه، ابتلای به سایبرکندریا، در میان افراد تحصیل کرده رواج بیشتری دارد، زیرا دسترسی به اینترنت برای آنها بیشتر و آسانتر است و با تسلط به زبان انگلیسی قدرت جستجوی بیشتری نیز دارند.

این افراد مانند افراد وسواسی، تلقین پذیر رفتار کرده و بیشتر پیگیر کسب اطلاعات از اینترنت و اغلب از منابع اغلب نا معتبر می شوند و از کاه، کوه می سازند.

نسخه به روز این اختلال روانی بیمار انگارانه اینترنتی، نسخه ای جدید است به نام سندرم مونچاوزن اینترنتی، که در این اختلال رفتاری، یک کاربر، در چت‌ روم‌ ها، وبلاگ‌ ها یا پروفایل‌ های شبکه‌ های اجتماعی، با بیان علائم یک بیماری و سیر تشخیص ، درمان ، تلاش و مبارزه خود یا فردی دیگر با بیماری، سعی در جلب توجه و برانگیختن حس انسان دوستی و ترحم دیگران می‌کند که در اغلب موارد با هدف کلاهبرداری، کسب شهرت و اخاذی مالی می باشد و بسیار رایج گردیده تا آنجاکه تشخیص نیازمند واقعی از غیر واقعی را دشوار کرده است.

گروه رسانه ای مردّا امیدوار است این مطلب کمکی باشد برای آگاهی عمومی تا در کنار افزایش سواد رسانه ای، بدون اطمینان و تحقیقات کافی به اینگونه ادعاها اعتماد نکنند و فریب اخاذی افرادی که آگاهانه و یا به دلیل اختلالات روانی، دست به چنین اقداماتی می زنند را نخورند.

منابع :

گروه سلامت مردّا نیوز

physio-pedia
my.clevelandclinic
medicalnewstoday
mayoclinic

wikipedia

paziresh24

darmankade

cafepezeshki

webmd

samrandsalimi
دکتر زینب صائمی