یادداشتی در درس آموزی از مولودهـای ماه مبارک شعبان المعظم
ماه شعبان و فضیلت هایی سرشار از عاقبت بخیری اگر به خود بیآییم!
رسانه MARADA.IR به مناسبت حلول ماه شعبان المعظم، یادداشتی از عباسعلی کوشکی "رونامه نگار و صاحب قلم پیشکسوت رسانه استان مازندران" را با عنوان: ماه شعبان و فضیلت هایی سرشار از عاقبت بخیری، اگر به خود بیآییم! را منتشر می نماید.
به گزارش دیدبان انقلاب؛ در میـان ماه هـای قمـری، مـاه شـعبان حال و هـوای دیگـری دارد. در ایـن مـاه بـا مولودهـای بسـی میمـون و مبـارک از تبـار ائمـه اطهـار و از خانـدان پیامبـر اکرم (ص) رو به رو هسـتیم. سـوم شـعبان؛ میلاد امام حسـین (ع) سـرور و سـالار آزادگان و آزادی خواهـان، چهـارم شـعبان؛ ولادت حضـرت ابوالفضـل (ع) اسـوه صبـوری و بردبـاری، یازدهـم شـعبان؛ میلاد حضرت علی اکبر (ع) ؛ سـمبل جوانان شجاع عالم و بالاخره نیمه شعبان ولادت فرخنده حضرت قائم (عج)؛ آن ناجـی بـزرگ عالـم و بر افرازنـده پرچـم عـدل و عدالـت در جهانـی پـر از ظلـم و بیـداد کـه همـگان به ویـژه شـیعیان جهـان مشـتاقانه چشـم انتظار فرجـش هسـتند. آیـا این همـه مولـود فرخنـده در مـاه شـعبان کافـی و شایسـته نیسـت کـه ایـن مـاه را مـاه جشـن و سـرور و نشـاط و برکـت بدانیـم و بـر آن باشـیم تـا بـا برپایی مراسمی سرور انگیز و فضای آکنده از معنویت، به معنویت ثمره وجود چنیـن بزرگانـی بیندیشـیم و از تمامـی رفتارهـا و کردارهـا و گفتارهـای سراسـر انسـانی و اخلاقـی آنـان درس بزرگـی و انسـانیت، خودشناسـی، خداشناسـی، عـزت و کرامـت بیاموزیـم؟ آری! مـا در شـریعت مقـدس خـود؛ اسـلام از چنیـن انسـان های مقـدس و شـخصیت های والایـی برخورداریـم کـه اگر، آری! ا گـر اندکی تأمل کنیم و گوش های از راه و روش و منش آنان را نصب العین خود قرار دهیم و از مکتب پرفیض و فضیلت آنان توشه ای برگیریم و به راستی راهشان را، اخلاقشان را، سخنان گران سنگشان را در تمامی امور و شئون زندگی فردی و اجتماعـی خـود چـراغ راه خویـش قـرار دهیم، به سـرای سـعادت و نیکبختی هدایـت خواهیـم شـد؛ امـا افسـوس که ما مدعیان پیـروی از راه و روش و سـیره ایـن بـزرگان عالـم اسـلام در عمـل همـه مـا، مـن و شـما و مـا در همـه رفتار هـا و کردار هـا و گفتارهایمـان فرسـنگ ها بـا ایـن اسـوه ها و بـزرگان فاصلـه داریـم! آیـا سـزاوار نیسـت کـه هر یـک از مـا از فقیـر و غنـی، از مسـئول و غیر مسـئول، از دولت مردان و عوام به خود آییم و در خلوت وجدان خویش قدری بی اندیشیم و از خـود بپرسـیم آیـا آنچـه کرده ایـم و مسـیری را کـه طـی نموده ایـم حرکـت در شـاه راه حـق و حقیقـت و تحقـق احـکام دسـتورالعمل های شـریعت مقـدس اسـلام بـوده اسـت؟! چـرا به خـود نمی آییـم؟ چـرا همـه مـا احـکام حیاتبخش اسـلام ناب را الگو و نصب العین خود قرار نمی دهیم تا با سرمشـق قراردادن سـیره، منـش، اخـلاق و رفتـار بـزرگان دینمان فضایی سرشـار از برابری، همدلی، صفا، صمیمیـت، نوع دوسـتی، دسـتگیری، تواضـع، فروتنـی، صبـوری و گذشـت در کشـور ایجـاد کنیـم و در سـایه چنیـن فضـای دلپسـندی همـه باهـم دسـت در دست یکدیگر با همفکری و همکاری، ایرانی آباد، آزاد و جامعه ای خوشبخت و سـر افراز بسـازیم، به راسـتی چـرا؟
توسعه نیافتگی مازندران محصول بی برنامگی و نقد ناپذیری مسئولان است
ارسال دیدگاه
شما باید وارد سایت شوید تا بتوانید نظر دهید.